ROONAX 500: Trátase dunha moto de GP matriculable, así que fará as delicias dos afeccionados ás carreiras de moto. É unha dous tempos e dispón de 160 CV. O fabricante alemán inspirouse na Fonda NSR500 2001 que levaba Rossi cando gañou o Campionato do Mundo aquel ano. Está dispoñible baixo pedido si dispós de 100.000 IVA que custa este capricho con 11.500 rpm para 145 kg.
MTT Y2K TURBINE STREETFIGHTER:Este modelo teno case todo: espectacularidad no seu deseño e 320 CV no banco de probas. A rechamante non a gana ninguén xa que ten unha decoración en tons laranxas non apto para todos os gustos. De serie atópanse a cámara LCD traseira, o carenado de fibra de carbono ou unha roda de nada menos que 240 mm. Opcional é a turbina que fai que o vehículo alcance os 420 CV.
NCR MH TT: Si o que vos gustan son os modelos retro, a NCR MH TT é un dos modelos máis cotizados no sector do luxo. De feito, só realizáronse 12 unidades. O seu creador decidiu celebrar o 30 aniversario da vitoria de Mike Hailwood no Tourist Trophy NCR con este deseño tan especial. Só pesa 136 quilos e o seu chasis de titanio.
|
sábado, 11 de febreiro de 2017
As motos máis exclusivas do Mundo.
Unha moto sen piloto? Pode ser posibel?
Nova cámara en Moto GP.
Nestes últimos anos houbo un investimento en melloras tecnolóxicas nos motores destas motos que hoxe en día son unhas das competicións mais vistas no planeta, pois nesta última tempada produciuse a instalación dunha camara que se situa na parte traseira da moto para obter unha visión mais precisa e obter asi un maior espatáculo durante as carreiras.
Desde a introdución dunha innovadora cámara
traseira na Fonda de Valentino Rossi en 2003, Dorna Sports desenvolveu
importantes cambios en canto ás cámeras sobre a moto, que ofrecen unha vista
única nas acción de MotoGP,
Cos anos, o equipo de I D de Dorna Sports fixo
numerosas melloras das cameras OnBoard de MotoGP- non só a raíz da evolución do
formato de 4:3 ao 16:9 antes da revolución do HD nos anos seguintes; todo para
mostrar a experiencia a bordo da moto.
En 2016 diferentes innovacións combínanse para proporcionar material e imaxes
nunca vistas en MotoGP; a nova vista 360 combinada co rastrexo automático xera
un material único.
A nova 360 MotoGP Gyroscopic Camera é o resultado de melloras constantes na tecnoloxía giroscópica permite unha liña fixa no horizonte, que se estreou no Gran Premio de Alemania 2010- e na evolución da cámera 360. Deste xeito mellórase a idea da forma de esfera do 2014 e 2015, e adóptase unha estrutura máis compacta.
A nova 360 MotoGP Gyroscopic Camera é o resultado de melloras constantes na tecnoloxía giroscópica permite unha liña fixa no horizonte, que se estreou no Gran Premio de Alemania 2010- e na evolución da cámera 360. Deste xeito mellórase a idea da forma de esfera do 2014 e 2015, e adóptase unha estrutura máis compacta.
Cobertura estabilizada de 360º desde o punto de montaxe ?a cola da moto, a nova
cámara vén co sistema desenvolvido polo equipo de I D de Dorna que proporciona
a capacidade de combinar aos suxeitos co circuíto ou algún elemento específico.
Así, proporciónase unha visión única e a posibilidade de seguir sen problemas a
calquera outro piloto na proximidade da moto equipada coa 360 MotoGP?
Gyroscopic Camera.
Coa o introduccion da terceira xeración da cámara 360 ?primeira vez usada coa
Yamaha YZR-M1 de Valentino Rossi- o espectador chega a gozar de secuencias de
persecución dunha forma moito máis dinámica. O material de arquivo de MotoGP?
vólvese aínda máis innovador, os espectadores terán unha experiencia máis
próxima e achegaranse a saber o que os pilotos senten sobre a moto.
Video da incorporacioón da cámara traseira:
Motor de combustión interna(4 tempos)
Os motores de 4 tempos son os máis populares da actualidade, case en calquera tipo de vehículo, e entre as motos termináronse impoñendo aos motores de 2 tempos case en todas as disciplinas ao ser máis limpos e menos contaminantes. Iso si, non hai que confundir os tipos de motores de moto co ciclo que usen, xa sexan de 2 ó 4 tempos.
Un motor de explosión con ciclo de 4 tempos componse por un cilindro, unha biela, un cigüeñal, polo menos dous válvulas, unha bujía e moitos outros compoñentes que fan que todo traballe de forma coordinada.Para entender como é posible que unha mestura de gasolina e aire convértase en movemento explicámosche un a un cada un dos 4 tempos deste tipo de motor de combustión, ou tamén chamado motor Otto.
Tempo 1: ADMISIÓN
No primeiro tempo unha mestura de gasolina e aire vai entrar na cámara de combustión do cilindro. Para iso o pistón baixa do punto superior do cilindro ao inferior, mentres que a válvula (ou válvulas) de admisión ábrese e deixa entrar esa mestura de gasolina e aire ao interior do cilindro, para pecharse posteriormente.A gasolina é combinada con aire xa que, de seu, a gasolina soa non ardería e necesita osíxeno para o seu combustión. A relación teórica é 1 gramo de gasolina por 14,8 gramos de aire, pero depende de moitos factores, por exemplo da densidad dese aire. Por iso nos motores modernos unha sonda lambda examina os gases sobrantes da combustión e informa á centralita sobre como ha de ser a proporción de mestúraa gasolina/aire a fornecer polos inyectores.
Tempo 2: COMPRESIÓN
No segundo tempo, co pistón na súa posición máis baixa e a cámara de combustión chea de gasolina e aire, a válvula de admisión péchase e deixa a cámara pechada herméticamente. A inercia do cigüeñal ao que está unida a biela do pistón fará que o pistón volva subir e comprima así a mestura.A gasolina e o aire comprímense dentro dunha cámara hermética e, ao reducirse de tal xeito o espazo, as moléculas chocan entre si aumentando a temperatura da mestura. A gasolina e o aire están listos para o terceiro tempo: a combustión.
Tempo 3: COMBUSTIÓN
No terceiro tempo, co pistón na súa posición máis alta e comprimindo a mestura de gasolina e aire, é cando entra en acción a bujía.É neste preciso momento, coa mestura comprimida e a unha alta temperatura, cando a bujía xera unha faísca que fai explotar violentamente esa mestura. A combustión fai empuxar o pistón cara abaixo con forza e a biela e o cigüeñal encárganse de converter ese movemento lineal do pistón, de arriba a abaixo, nun movemento giratorio.
Tempo 4: ESCAPE
No cuarto tempo, o último deste proceso e que significará a cuarta carreira do pistón e a segunda volta do cigüeñal, o pistón atópase na súa parte máis baixa de novo e coa cámara de combustión chea de gases queimados produtos da combustión da gasolina e o aire.O pistón volve subir neste cuarto tempo e ao facelo empuxa eses gases cara arriba para que saian pola válvula de escape que se abre co fin de deixalos saír e volver deixar a cámara do cilindro baleira. Non como durante a compresión, que permanecía pechada.É agora, co pistón de novo na parte superior cando se inicia o ciclo de novo desde o principio. O pistón volverá baixar mentres que a válvula de admisión ábrese e deixa pasar unha nova mestura de gasolina e aire, e así unha e outra vez.O ciclo dun motor de 4 tempos parece sinxelo pero imaxina que levas a túa moto a 6.000 rpm, iso significa que este ciclo sucede unhas 50 veces por segundo, é dicir, 50 explosións por segundo, o que se traduce en 100 xiros do cigüeñal por segundo. Algo que custa imaxinar, e máis aínda si imaxinamos o motor dunha moto deportiva virando a 14.000 revolucións por minuto.
Imaxe da explicación do motor de 4 tempos:
Un motor de explosión con ciclo de 4 tempos componse por un cilindro, unha biela, un cigüeñal, polo menos dous válvulas, unha bujía e moitos outros compoñentes que fan que todo traballe de forma coordinada.Para entender como é posible que unha mestura de gasolina e aire convértase en movemento explicámosche un a un cada un dos 4 tempos deste tipo de motor de combustión, ou tamén chamado motor Otto.
Tempo 1: ADMISIÓN
No primeiro tempo unha mestura de gasolina e aire vai entrar na cámara de combustión do cilindro. Para iso o pistón baixa do punto superior do cilindro ao inferior, mentres que a válvula (ou válvulas) de admisión ábrese e deixa entrar esa mestura de gasolina e aire ao interior do cilindro, para pecharse posteriormente.A gasolina é combinada con aire xa que, de seu, a gasolina soa non ardería e necesita osíxeno para o seu combustión. A relación teórica é 1 gramo de gasolina por 14,8 gramos de aire, pero depende de moitos factores, por exemplo da densidad dese aire. Por iso nos motores modernos unha sonda lambda examina os gases sobrantes da combustión e informa á centralita sobre como ha de ser a proporción de mestúraa gasolina/aire a fornecer polos inyectores.
Tempo 2: COMPRESIÓN
No segundo tempo, co pistón na súa posición máis baixa e a cámara de combustión chea de gasolina e aire, a válvula de admisión péchase e deixa a cámara pechada herméticamente. A inercia do cigüeñal ao que está unida a biela do pistón fará que o pistón volva subir e comprima así a mestura.A gasolina e o aire comprímense dentro dunha cámara hermética e, ao reducirse de tal xeito o espazo, as moléculas chocan entre si aumentando a temperatura da mestura. A gasolina e o aire están listos para o terceiro tempo: a combustión.
Tempo 3: COMBUSTIÓN
No terceiro tempo, co pistón na súa posición máis alta e comprimindo a mestura de gasolina e aire, é cando entra en acción a bujía.É neste preciso momento, coa mestura comprimida e a unha alta temperatura, cando a bujía xera unha faísca que fai explotar violentamente esa mestura. A combustión fai empuxar o pistón cara abaixo con forza e a biela e o cigüeñal encárganse de converter ese movemento lineal do pistón, de arriba a abaixo, nun movemento giratorio.
Tempo 4: ESCAPE
No cuarto tempo, o último deste proceso e que significará a cuarta carreira do pistón e a segunda volta do cigüeñal, o pistón atópase na súa parte máis baixa de novo e coa cámara de combustión chea de gases queimados produtos da combustión da gasolina e o aire.O pistón volve subir neste cuarto tempo e ao facelo empuxa eses gases cara arriba para que saian pola válvula de escape que se abre co fin de deixalos saír e volver deixar a cámara do cilindro baleira. Non como durante a compresión, que permanecía pechada.É agora, co pistón de novo na parte superior cando se inicia o ciclo de novo desde o principio. O pistón volverá baixar mentres que a válvula de admisión ábrese e deixa pasar unha nova mestura de gasolina e aire, e así unha e outra vez.O ciclo dun motor de 4 tempos parece sinxelo pero imaxina que levas a túa moto a 6.000 rpm, iso significa que este ciclo sucede unhas 50 veces por segundo, é dicir, 50 explosións por segundo, o que se traduce en 100 xiros do cigüeñal por segundo. Algo que custa imaxinar, e máis aínda si imaxinamos o motor dunha moto deportiva virando a 14.000 revolucións por minuto.
Imaxe da explicación do motor de 4 tempos:
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)